Update

git-svn-id: file:///home/puszcza/svnroot/ellinika/trunk@499 941c8c0f-9102-463b-b60b-cd22ce0e6858

3 files changed, 88 insertions, 14 deletions

diff --git a/xml/pl/istoria.xml b/xml/pl/istoria.xml
index 30536b7..02b7d32 100644
--- a/xml/pl/istoria.xml
+++ b/xml/pl/istoria.xml
@@ -18,19 +18,19 @@ ok. 3. tysiąclecia p.n.e. Na początku 2. tysiąclecia p.n.e. plemiona
 greckie zasiedlili półwysep Bałkański. Pierwszymi plemionami byli
 <DFN>Jonowie</DFN>, mniej więccej cztery wieki później
 <DFN>Achajowie</DFN> (z południa), potem zaś <DFN>Eolowie</DFN> i jako
 ostatni, idący z północy <DFN>Dorowie</DFN>. 
 </PARA>
 
-<PARA>Śródziemnomorze w czasie greckiego osiedlania się już było
+<PARA>W czasie greckiego osiedlania się śródziemnomorze już było
 jednolitym regionem kulturowym, zamieszkanym, przez kultury o wysokim
 stopniu rozwoju, m.in. egipską i chetycką.
 </PARA>
 
 <PARA>Półwysep Bałkański podówczas zamieszkiwali plemiona
-indoeuropejskie i nie indoeuropejskie. Do tych ostatnich należała,
+indoeuropejskie i nieindoeuropejskie. Do tych ostatnich należała,
 najprawdopodobniej,
 <XREF URL="http://pl.wikipedia.org/wiki/Kultura_minojska">cywilizacja 
 minojska</XREF> (cywilizacja wyspy Kreta), której upadek nastąpił w
 połowie XV w. p.n.e., spowodowany tak czynnikami wewnętrznymi jak i
 zewnętrznymi: wybuchem wulkanu na wyspie <XREF  
 URL="http://pl.wikipedia.org/wiki/Santorin">Thira</XREF> oraz najazdem
@@ -44,13 +44,87 @@ rozwiniętym achajskim miastem tego czasu były
 <XREF URL="http://pl.wikipedia.org/wiki/Mykeny">Mykeny</XREF>, którego królem
 był "władca i wódz Agamemnon", który w połowie XIII dowodził wyprawą
 Greków na Troję). To miasto dało nazwę kutlurze Achejów XIII - XI
 wieków p.n.e. która się zwie kulturą <DFN>kryteńsko-mykeńskiej</DFN>.
 </PARA>
 
+<PARA>
+W końcu II tysiąclecia p.n.e. rozpoczęła się epocha migracji plemion
+zamieszkujących Europę i północne Bałkany. Część plemion z północnych
+Bałkanów podążyła na południe. Wśrod tych plemion były także Dorowie,
+którzy podówczas znajdowali się, prawdopodobnie, na niższym szczeblu
+rozwoju niż Achajowe. W wyniku najazdu Dorów i, możliwie, jeszcze
+jakichś przyczyn, kultura Achajska uległa prawie doszczętnemu
+zniszczeniu. Później plemionom greckim przyszło odtwarzać swoją
+kulturę prawie na nowo, poczynając m.in. z pisma. Z biegiem czasu
+plemiona helleńskie zasiedlili wyspy morza Egejskiego, zachodnie
+wybrzeże Małej Azji, Sycylię oraz południe półwyspu Apenińskiego.
+Ta część świata hellenistycznego zwie się <DFN>Wielką Grecją</DFN>
+w przeciwieństwie do <DFN>Małej (Centralnej) Grecji</DFN>. 
+</PARA>
+
+<PARA>
+Spowodowane wieloma czynnikami odosobnienie plemion sprzyjało wzrostu
+zróżnicowania dialektów, przede wszystkim w zakresie
+fonetycznym. Spośród takich czynników możemy wymienić zamkniętość
+wspólnoty rodzinnej oraz osobliwości miejsc zamieszkania (miejscowość
+gorzysta i wyspy). W XII - IX wiekach p.n.e. na wshodzie świata
+hellenistycznego wynika joński dialekt wybrzeża małoazjatyckiego.
+<!-- http://pl.wikipedia.org/wiki/Dialekt_jo%C5%84ski -->
+</PARA>
+
+<PARA>
+Plemiona centralnej i częściowo wschodniej Hellady rozmawiali
+dialektami eolskimi (w. Lesbos, wybrzeże Małej Azji, Tesalia
+i Beocja na Bałkanach). Odrębną grupę składają doryckie dialekty
+Peloponezu i bliskie im dialekty zachodnio-południowej części
+Hellady.
+</PARA>
+
+<PARA>
+VIII wiek p.n.e. jest wiekiem wzrostu rozwoju centralnej części
+wybrzeża małoazjatyckiego (Jonia). Poczynając od tego czasu Jonia
+staje centrum formowania podwalin życia plemion greckich: ekonomiki
+(tutaj wynikli centra handlu), rzemieślnictwa, państwowości (tutaj
+sformowały się <DFN>polisy</DFN> -- unikatowe w historii ludzkości
+miasta-państwa zbudowane na zasadach demokracji bezpośredniej),
+sztuki, naiki i filozofji. Właśnie wtedy, w VIII wieku zostały
+napisane poematy epiczne "Iliada" i "Odyseja", przypisywane
+Homerowi. Dlatego ten czas uważa się za czas zapoczątkowania
+literatury greckiej oraz języka greckiego we wszystkich jego
+postaciach.
+</PARA>
 
+<PARA>
+Gwałtowny rozwój kultury wymagał własnego pisma. Pismo dawne, bazowane
+na pismie linearnym B, zostało podówczas stracone. W zamian jemu
+przyszedł <XREF URL="http://pl.wikipedia.org/wiki/Alfabet_grecki">nowy
+alfabet</XREF>, wzorowany najprawdopodobniej na
+<XREF URL="http://pl.wikipedia.org/wiki/Alfabet_fenicki">alfabecie
+Fenicjan</XREF><FOOTNOTE>Patrz rownież alfabet
+<XREF URL="http://www.ancientscripts.com/greek.html">grecki</XREF> i 
+<XREF URL="http://www.ancientscripts.com/phoenician.html">fenicki</XREF>
+na stronie
+<XREF URL="http://www.ancientscripts.com">www.ancientscripts.com</XREF>.
+</FOOTNOTE>, z którymi Grecy podówczas aktywnie handlowali.
+</PARA>
+
+<PARA>
+Ostateczny rozpad wspólnoty rodzinnej, który zaszedł w VII - VI
+wiekach p.n.e. sprzyjał wzmocnieniu polisów. Te wieki uważa się za
+czas utworzenia liryki i dramatu -- rodzajów literackich, które  w
+wieku następnym miały osiągnąć szczytu swego rozwoju. W ten czas
+ustaliła się dyferencjacja stylowo-gatunkowa języka greckiego.
+</PARA>
+
+<PARA>
+Za początek okresu klasycznego greckiej historii powszechnie jest
+uważany okres <XREF URL="http://pl.wikipedia.org/wiki/Wojny_perskie">
+wojen grecko-perskich</XREF> (500 -- 449 p.n.e.)
+
+</PARA>
 
 
 </PAGE>
 
 <!-- Local Variables: -->
 <!-- mode: ellinika -->
diff --git a/xml/ru/istoria.xml b/xml/ru/istoria.xml
index 6144ea8..2ad12ab 100644
--- a/xml/ru/istoria.xml
+++ b/xml/ru/istoria.xml
@@ -73,20 +73,20 @@ XIII - XI вв. до н.э. называется
 диалекты Пелопоннеса и близкие к ним диалекты северо-западной части
 Эллады.</PARA>
 
 <PARA>В VIII в. до н.э. наиболее развитой стала центральная часть
 малоазийского побережья (Иония). Начиная с этого времени, Иония стала
 областью формирования всех культурных основ эллинской жизни: экономики
-(здесь возникли центры торговли, ремесел, рабовладения (здесь
-формируются уникальные в истории человечества города-государства,
-основанные на прямой демократии - полисы), искусства (здесь
-формируются ордеры архитектуры, развивается скульптура и живопись),
-науки и философии и, наконец, закладываются основы литературного
-языка. Именно в VIII в. до н.э. созданы эпические поэмы "Илиада" и
-"Одиссея", приписываемые Гомеру. Таким образом, VIII в. до
-н.э. считается началом греческой литературы и началом истории
+(здесь возникли центры торговли), ремесел, рабовладения,
+государственности (здесь формируются уникальные в истории человечества
+города-государства, основанные на прямой демократии - полисы),
+искусства (здесь формируются ордеры архитектуры, развивается
+скульптура и живопись), науки и философии и, наконец, закладываются
+основы литературного языка. Именно в VIII в. до н.э. созданы эпические
+поэмы "Илиада" и "Одиссея", приписываемые Гомеру. Таким образом, VIII
+в. до н.э. считается началом греческой литературы и началом истории
 греческого языка в его различных вариантах.</PARA>
 
 <PARA>Бурное развитие вызвало необходимость в письменности. Древняя
 письменность, основанная на письме А и Б, была к тому времени
 утеряна. <XREF URL="http://www.ancientscripts.com/greek.html">Новая</XREF>
 письменность была создана, по всей видимости, на основе
@@ -98,13 +98,13 @@ XIII - XI вв. до н.э. называется
 родовых коллективов, что привело к укреплению полисов. Это -- время
 возникновения лирики и драмы, которая достигает своего рассвета в
 последующее столетие. В этот период складывается жанровая
 дифференциация греческого языка.</PARA>
 
 <PARA>Началом классического периода греческой истории считается время
-греко-персидских войн (500 -- 499 гг. до н.э.) В течении этого периода
+греко-персидских войн (500 -- 449 гг. до н.э.) В течении этого периода
 небольшие греческие полисы неоднократно объединялись в союзы под
 руководством Афин. Это дало возможность Афинам, центральному полису
 аттики, стать самым важным экономическим и культурным центром всего
 греческого мира. После греко-персидских войн наступает время рассвета
 афинской демократии, что во многом определялось деятельностью Перикла,
 который с 444 по 429 гг. до н.э. исполнял должность первого стратега
diff --git a/xml/uk/istoria.xml b/xml/uk/istoria.xml
index 0ae74b1..28b4fa9 100644
--- a/xml/uk/istoria.xml
+++ b/xml/uk/istoria.xml
@@ -71,36 +71,36 @@ XIII - XI ст. до н.е. називається крито-мікенсько
 Пелопоннеса та близькі до них діалекти північно-західної частини
 Еллади.</PARA>
 
 <PARA>В VIII ст. до н. е. найбільшого розвитку досягла центральна
 частина малоазійського узбережжя (Іонія). Починаючи з цього часу,
 Іонія стає осередком формування головних культурних основ еллінського
-життя: економіки (тут виникли центри торгівлі, ремесел,
+життя: економіки (тут виникли центри торгівлі), ремесел,
 рабовласництва; формуються унікальні міста-держави, основані на прямій
 демократії - поліси), мистецтва (тут формуються архітектурні ордери,
 розвивається скульптура й живопис), науки та філософії, й нарешті, тут
 закладається базис літературної мови. Саме у VIII ст. були створені
 епічні поеми "Іліада" та "Одіссея", які приписуються Гомеру. Таким
 чином, VIII ст. до н. е. вважається початком грецької літератури та
 початком історії грецької мови в усіх її варіантах.</PARA>
 
 <PARA>Бурхливий розвиток вимагав писемності. Давня писемність, що
 базувалася на письмі А та Б, на той час була вже втрачена.
 <XREF URL="http://www.ancientscripts.com/greek.html">Нова</XREF>
 писемність, вочевидь, була створена на базі
-<XREF URL="http://www.ancientscripts.com/phoenician.html"> письма
+<XREF URL="http://www.ancientscripts.com/phoenician.html">письма
 фінікійців</XREF>, з якими на той час греки вели активну торгівлю.</PARA>
 
 <PARA>VII - VI ст. до н. е. вважається періодом остаточного розпаду
 родових колективів, що призвело до укріплення полісів. Це час
 виникнення лірики та драми, які досягають свого розквіту у наступному
 сторіччі. У цей період утворюється жанрова диференціація грецької
 мови.</PARA>
 
 <PARA>Початком класичного періоду грецької історії вважається час
-греко-персидських війн (500-499 рр. до н. е.). У цей період невеликі
+греко-персидських війн (500-449 рр. до н. е.). У цей період невеликі
 грецькі поліси неодноразово об'єднувались у союзи під керівництвом
 Афін. Це дало змогу Афінам, центральному полісу Аттики, стати
 найважливішим економічним та культурним центром всього грецького
 світу. Після закінчення греко-персидських війн настає період
 розквіту афінської демократії, не в останню чергу завдяки Періклові,
 що з 444 по 429 рр. до н. е. обіймав посаду першого стратега Афін.</PARA>