Spell check

git-svn-id: file:///home/puszcza/svnroot/ellinika/trunk@442 941c8c0f-9102-463b-b60b-cd22ce0e6858

8 files changed, 30 insertions, 30 deletions

diff --git a/xml/pl/alfabhta.xml b/xml/pl/alfabhta.xml
index 3b62c86..198590f 100644
--- a/xml/pl/alfabhta.xml
+++ b/xml/pl/alfabhta.xml
@@ -18,3 +18,3 @@ w <DFN>międzynarodowej transkrypcji fonetycznej
 (IPA)</DFN>. Jeśli istnieje fonetyczny odpowiednik w języku polskim,
-podaje się go w czwartej kolumnie. Szczegóły wymowy dzwięków i ich
+podaje się go w czwartej kolumnie. Szczegóły wymowy dźwięków i ich
 połączeń omawiają się w następnym rozdziale.
diff --git a/xml/pl/arithmi.xml b/xml/pl/arithmi.xml
index 5099029..0f36738 100644
--- a/xml/pl/arithmi.xml
+++ b/xml/pl/arithmi.xml
@@ -14,3 +14,3 @@
 <PARA>
-W języku nowogreckim rozróżniamy liczebniki główne i porząkowe oraz
+W języku nowogreckim rozróżniamy liczebniki główne i porządkowe oraz
 przysłówki liczebnikowe.
@@ -19,3 +19,3 @@ przysłówki liczebnikowe.
 <PARA>
-Liczebniki rozdzałowe (odpowiadające na pytanie <EXAMPLE>po ile?</EXAMPLE>) tworzą
+Liczebniki rozdziałowe (odpowiadające na pytanie <EXAMPLE>po ile?</EXAMPLE>) tworzą
 się omownie:
@@ -143,3 +143,3 @@ Kupiłem tylko jedną marynarkę. (liczebnik)
 <PARA>
-<EMPH>Μια</EMPH> φορά ήταν ένας βασιλιάς. Byl pewnego razu (dosłownie
+<EMPH>Μια</EMPH> φορά ήταν ένας βασιλιάς. Pewnego razu (dosłownie
 "jakiegoś razu") był sobie król. (przedimek)
@@ -232,3 +232,3 @@ uzgodnienia między poszczególnymi częściami, oznaczającymi
 rzędy wielkości (tysiące). Każda taka część zgadza się w rodzaju i liczbie z
-częścią następną, lub, jeśli chodzi o pierwszy tysiąc, z samim
+częścią następną, lub, jeśli chodzi o pierwszy tysiąc, z samym
 rzeczownikiem którego się określa. Rodzaj i liczba całej konstrukcji
@@ -371,3 +371,3 @@ liczebników porządkowych:
 Przysłówki liczebnikowe odpowiadają na pytanie <IT>ile raz?</IT> W
-języku nowogreckim przysłówki liczebnikowe utwarzają się omownie, z
+języku nowogreckim przysłówki liczebnikowe stwarzają się omownie, z
 pomocą rzeczownika <DICTREF>φορά</DICTREF>:
@@ -379,3 +379,3 @@ pomocą rzeczownika <DICTREF>φορά</DICTREF>:
 <PARA>
-Katarevusa, natomiast, posiada specialne formy przysłówków
+Katarewusa, natomiast, posiada specjalne formy przysłówków
 liczebnikowych, utworzone z pomocą końcówki <FLECT>άκις</FLECT>.
@@ -545,3 +545,3 @@ liczebnikowych, utworzone z pomocą końcówki <FLECT>άκις</FLECT>.
 
-<PARA>Ułamki utwarzają się zgodnie z następującą regułą: w liczniku
+<PARA>Ułamki stwarzają się zgodnie z następującą regułą: w liczniku
 stawiamy <XREF REF="apolyta">liczebnik główny</XREF>, a w mianowniku
diff --git a/xml/pl/arthra.xml b/xml/pl/arthra.xml
index 3bba163..9feb0e2 100644
--- a/xml/pl/arthra.xml
+++ b/xml/pl/arthra.xml
@@ -74,5 +74,5 @@ geograficznymi: <EXAMPLE>ο Γιάννης</EXAMPLE> <TRANS>Janis</TRANS>,
 <ITEM>zawsze po zaimku wskazującym, który występuje w roli określenia:
-<EXAMPLE>αυτό το βιβλίο</EXAMPLE> <TRANS>ta kniga</TRANS>. Jeśli
+<EXAMPLE>αυτό το βιβλίο</EXAMPLE> <TRANS>ta księga</TRANS>. Jeśli
 rzeczownik jest określony przez zaimek wskazujący i przymiotnik,
-przedymek stawiamy przed przymiotnikiem: <EXAMPLE>αυτή η ωραία
+przedimek stawiamy przed przymiotnikiem: <EXAMPLE>αυτή η ωραία
 γυναίκα</EXAMPLE> <TRANS>ta piękna kobieta</TRANS>.</ITEM>
@@ -90,3 +90,3 @@ książka</TRANS>, <EXAMPLE>το δικό μου βιβλίο</EXAMPLE> <TRANS>m
 
-<ITEM>przed substantywizowaną częścią mowy: <EXAMPLE>ο
+<ITEM>przed substantywizacja częścią mowy: <EXAMPLE>ο
 <DICTREF>ευτυχής</DICTREF></EXAMPLE> <TRANS>szczęściarz</TRANS></ITEM>
diff --git a/xml/pl/intro.xml b/xml/pl/intro.xml
index efc122e..e2589a4 100644
--- a/xml/pl/intro.xml
+++ b/xml/pl/intro.xml
@@ -35,3 +35,3 @@ HTML</XREF>, jak i w <XREF URL="pl/nea.rss">RSS</XREF>.
 <PARA>
-Serdecznie dziękuję wykładowcom odesskiego oddziału Funduszu Kultury
+Serdecznie dziękuję wykładowcom odeskiego oddziału Funduszu Kultury
 Greckiej (Ίδρυμα Ελληνικού Πολιτισμού) za naukę.
diff --git a/xml/pl/k_arthra.xml b/xml/pl/k_arthra.xml
index da1ef1b..19a9d07 100644
--- a/xml/pl/k_arthra.xml
+++ b/xml/pl/k_arthra.xml
@@ -99,3 +99,3 @@ do ojczyzny i ludu</TRANS>.
 
-<PARA>Przedymek może występować w roli zaimka wskazującego w wyrazie
+<PARA>Przedimek może występować w roli zaimka wskazującego w wyrazie
 <EXAMPLE>ὁ μὲν ... ὁ δέ ...</EXAMPLE> <TRANS>jeden ... a drugi
diff --git a/xml/pl/oysiastika.xml b/xml/pl/oysiastika.xml
index 053d8d7..db9d751 100644
--- a/xml/pl/oysiastika.xml
+++ b/xml/pl/oysiastika.xml
@@ -32,3 +32,3 @@ różnych przypadkach liczby pojedynczej i mnogiej.
 
-<PARA>W swoją czergę, rozróżniamy dwie grupy rzeczowników o dwóch
+<PARA>W swoją kolej, rozróżniamy dwie grupy rzeczowników o dwóch
 zakończeniach:
@@ -37,3 +37,3 @@ zakończeniach:
 <ENUMERATE>
-<ITEM>Rzeczowniki <DFN>równozgłoskowe (ισοσύλλαβα)</DFN> mają tę samę
+<ITEM>Rzeczowniki <DFN>równozgłoskowe (ισοσύλλαβα)</DFN> mają tę samą
 liczbę zgłosek we wszystkich wypadkach liczby pojedynczej i
@@ -101,3 +101,3 @@ które mogą należeć do dowolnego rodzaju.
 <PARA>
-Wołacz liczby pojedynczej utwarzamy zgodnie z następującymi regułami:
+Wołacz liczby pojedynczej stwarzamy zgodnie z następującymi regułami:
 </PARA>
@@ -106,3 +106,3 @@ Rzeczowniki rodzaju męskiego na <FLECT>ος</FLECT> a również
 nazwy własne na <FLECT>ος</FLECT>, mające więcej niż dwie zgłoski,
-utwarzają wołacz za pomocą końcówki <FLECT>ε</FLECT>:
+stwarzają wołacz za pomocą końcówki <FLECT>ε</FLECT>:
 
@@ -153,3 +153,3 @@ Wołacz liczby mnogiej wszystkich rzeczowników jest równy mianownikowi.
 Przy odmianie rzeczowników akcent pada na tę samą zgłoskę, co w
-mianowniku liczby pojedynczej, o ile na to zezwolają
+mianowniku liczby pojedynczej, o ile na to zezwalają
 <XREF REF="tonos">reguły ogólne</XREF>, np.: M. <EXAMPLE>σώμα</EXAMPLE>,
@@ -643,3 +643,3 @@ samej sylabie co w mianowniku liczby pojedynczej.
 <TABULAR SPLIT="-" OR="/" ALTERNATE="1" DICTREF="col:2">
- <TITLE>Odmiana żeczowników na <FLECT>η</FLECT></TITLE> 
+ <TITLE>Odmiana rzeczowników na <FLECT>η</FLECT></TITLE> 
  <ROW>
@@ -860,3 +860,3 @@ równozgłoskowych na <FLECT>ος</FLECT> pada na ostatnią sylabę
 <ITEM>W rzeczownikach mających 3 lub więcej zgłosek, akcent przesuwa
-się o zgłoskę w prawo w dopełniaczu liczby pojedyńczej oraz mianowniku i bierniku
+się o zgłoskę w prawo w dopełniaczu liczby pojedynczej oraz mianowniku i bierniku
 liczby mnogiej.</ITEM>
diff --git a/xml/pl/profora.xml b/xml/pl/profora.xml
index c27f8e0..7eecc9e 100644
--- a/xml/pl/profora.xml
+++ b/xml/pl/profora.xml
@@ -21,3 +21,3 @@
  <HEADER><ANCHOR ID="gamma" /><SAMP>γ</SAMP></HEADER>
- <ITEM>W większości wypadkow wymawiamy jak <ALPH>h</ALPH>
+ <ITEM>W większości wypadków wymawiamy jak <ALPH>h</ALPH>
  gardłowe. Przed samogłoskami przednimi <SAMP>γ</SAMP> brzmi jak
@@ -27,4 +27,4 @@
  <HEADER><ANCHOR ID="delta" /><SAMP>δ</SAMP></HEADER>
- <ITEM>Wymawiamy jak międzyzęmbowe <ALPH>d</ALPH> w hiszpańskim słowie
- <SAMP>médico</SAMP> albo angielske <SAMP>th</SAMP> w słowie
+ <ITEM>Wymawiamy jak międzyzębowe <ALPH>d</ALPH> w hiszpańskim słowie
+ <SAMP>médico</SAMP> albo angielskie <SAMP>th</SAMP> w słowie
  <SAMP>these</SAMP>.</ITEM>
@@ -52,3 +52,3 @@
  <HEADER><SAMP>ξ</SAMP></HEADER>
- <ITEM>Wymawia się jal <ALPH>ks</ALPH>. Po spółgłosce <SAMP>ν</SAMP>
+ <ITEM>Wymawia się jak <ALPH>ks</ALPH>. Po spółgłosce <SAMP>ν</SAMP>
  wymawia się <ALPH>gz</ALPH>.</ITEM>
@@ -132,3 +132,3 @@
  spółgłoskach <SAMP>κ</SAMP> i <SAMP>χ</SAMP> ten dźwięk się wymawia
- bardziej zamknęto, nieco przypominając polskie <ALPH>ie</ALPH> w
+ w sposób bardziej zamknięty, nieco przypominając polskie <ALPH>ie</ALPH> w
  słowie <SAMP>kiedy</SAMP>.
@@ -161,3 +161,3 @@ jak <SAMP>ι</SAMP>.</PARA>
 
-<PARA>Dyftongami fonetycnymi są:</PARA>
+<PARA>Dyftongami fonetycznymi są:</PARA>
 
diff --git a/xml/pl/tonos.xml b/xml/pl/tonos.xml
index 58ed34d..151d53a 100644
--- a/xml/pl/tonos.xml
+++ b/xml/pl/tonos.xml
@@ -15,3 +15,3 @@
 wieków.  Chociaż współczesna greka istotnie odróżnia się od języka
-starogreckiego, zachowała ona głowne reguły akcentuacji swego
+starogreckiego, zachowała ona główne reguły akcentuacji swego
 poprzednika.  Aby opisać te reguły, wypada najpierw wyjaśnić pojęcie
@@ -23,3 +23,3 @@ poprzednika.  Aby opisać te reguły, wypada najpierw wyjaśnić pojęcie
 
-<PARA>W starożytności akcent języka greckiego miał character toniczny
+<PARA>W starożytności akcent języka greckiego miał charakter toniczny
 (jak, na przykład, w łacinie czy współczesnym szwedzkim).  Język 
@@ -35,3 +35,3 @@ pozycji</DFN>.</PARA>
 <PARA>Samogłoskami długimi były: ω, η oraz dyftongi (z nielicznymi
-wyjątkami, na przyklad <FLECT>οι</FLECT> w mianowniku l.m. deklinacji
+wyjątkami, na przykład <FLECT>οι</FLECT> w mianowniku l.m. deklinacji
 tematycznej, który jest uważany za krótki).</PARA>
@@ -50,3 +50,3 @@ być jak krótkimi tak długimi.</PARA>
 <ENUMERATE>
-<ITEM>Akcent może padać tylko w obrębie trzech ostannich
+<ITEM>Akcent może padać tylko w obrębie trzech ostatnich
 zgłosek.</ITEM>